อภินิหารหลวงพ่อโต​ วัดบางพลีใหญ่ใน

อภินิหารความศักดิ์สิทธิ์แห่งองค์หลวงพ่อโต วัดบางพลีใหญ่ใน ถูกเล่าขานไปทั่ว​ เพราะแม้กระทั่งท่านผู้หญิงบุญหลง พหลพลพยุหเสนา ภริยาของ พล.อ.พระยาพหลพลพยุหเสนาก็รอดชีวิตหายจากโรคร้ายได้อย่างอัศจรรย์ด้วยบารมีของหลวงพ่อโต

เหตุที่เกิดขึ้นกับท่านผู้หญิงบุญหลงถูกบันทึกไว้ในเรื่อง “ตายแล้วพื้น” ของ​ คุณสนิท ธนรักษ์​ นักหนังสือพิมพ์อาวุโส​ ซึ่งขออนุญาตนำเรื่องราวนั้นมาถ่ายทอดเป็นวิทยาทานอีกครั้ง

เหตุที่เกิดขึ้นกับท่านผู้หญิงบุญหลงถูกบันทึกไว้ในเรื่อง “ตายแล้วพื้น” ของ​ คุณสนิท ธนรักษ์​ นักหนังสือพิมพ์อาวุโส​ ซึ่งขออนุญาตนำเรื่องราวนั้นมาถ่ายทอดเป็นวิทยาทานอีกครั้ง

เรื่องนี้เกิดขึ้นในขณะที่ท่านผู้หญิงบุญหลงอายุ 68 ปี เวลานั้นท่านเกิดอาการผิดปกติขึ้นบริเวณลำคอตรงใต้ลิ้น ตอนแรกมีอาการบวม มีก้อนเนื้อโตขึ้นและอักเสบอย่างรุนแรงต่อมาเกิดแผลแตก มีน้ำเลือดน้ำหนองไหลทำให้​ ท่านต้องทุกข์ทนกับความเจ็บปวดทรมานมาก

เมื่อให้แพทย์ตรวจและนำเชื้อไปวิเคราะห์ แพทย์ยืนยันว่า​ ท่านเป็นโรคมะเร็งแน่นอน​ และวิธีรักษาที่ดีที่สุดก็คือ​ ผ่าตัด หรือฉายแสง แต่ท่านผู้หญิงบุญหลงไม่ยอมรักษาด้วยวิธีที่แพทย์แนะนำ ท่านขอรักษาด้วยวิธีของแพทย์แผนโบราณ​ ซึ่งมียาสมุนไพรเป็นยาทากิน​ แล้วกลับมารักษาตัวต่อที่บ้าน​ แต่แม้จะกินยาสมุนไพรหลายต่อหลายขนานอาการก็ยังไม่ดีขึ้น มีแต่ทรงกับทรุด

ท่านผู้หญิงบุญหลงได้รับทุกขเวทนาอย่างสาหัส อาหารก็รับประทานแทบไม่ได้กลืน​ ได้แต่อาหารอ่อนๆพวกข้าวต้มและโจ๊ก เวลาพูดก็ยากลำบาก เสียงอ้อแอ้ฟังไม่รู้เรื่อง​ เนื้องอกตรงลำคอก็ยิ่งขยายใหญ่มีน้ำหนองไหลเรื่อยๆ

แต่ถึงอย่างไรท่านผู้หญิงก็ไม่ยอมไปผ่าตัด ใช้แต่เพียงยาแผนปัจจุบันระงับการแพร่ขยายของเชื้อมะเร็งไม่ให้ลุกลามแค่นั้น

คืนหนึ่งโรคร้ายได้รุมเร้าท่านผู้หญิงจนเกิดความรวดร้าวแสนสาหัส ทำให้ท่านนอนคิดย้อนหลับไปถึงกุศลกรรมต่างๆที่ได้กระทำร่วมกับท่านเจ้าคุณพหลพลยุหเสนา จิตของท่านอิ่มเอิบไปด้วยปิติ แล้วความรู้สึกของท่านก็ดับวูบไป

ท่านผู้หญิงมารู้สึกตัวอีกครั้งเหมือนกับมีอยู่สองร่าง ร่างหนึ่งยังนอนหลับสบายอยู่บนเตียง แต่อีกร่างหนึ่งยังมีความรู้สึกตัวและไม่มีความเจ็บป่วยหลงเหลืออยู่ เวลานั้นท่านอยากไปพบท่านเจ้าคุณพหล ฯ ซึ่งถึงแก่อสัญกรรมไปก่อนแล้วจึงได้เดินออกจากบ้านไป

ท่านผู้หญิงเล่าว่า​ รู้สึกตัวเบาสบายผิดปกติ เวลาก้าวเดินก็เหมือนลอยไปและเพียงวูบเดียวท่านก็มายืนอยู่สถานที่แห่งหนึ่ง มีคฤหาสน์หลังหนึ่งตั้งอยู่บนเนินสูง ท่านจึงตรงไปที่คฤหาสน์หลังนั้น เมื่อเข้าไปในเขตคฤหาสน์ท่านก็เห็นบุคคลที่รู้จักคุ้นเคยกลุ่มหนึ่งตรงเข้ามาหาท่านด้วยท่าทางยินดี

หนึ่งในคนกลุ่มนั้นคือ ท่านเจ้าคุณพหลพลพยุหเสนาสามีของท่านเอง ท่านเจ้าคุณยิ้มแย้มแจ่มใสเดินเข้ามาโอบไหล่ท่านผู้หญิงแล้วพูดว่า “มาแล้วหรือ” จากนั้นก็จูงมือขึ้นไปบนคฤหาสน์ซึ่งเป็นเรือนทรงไทยแบบโบราณหลังใหญ่มหึมา และเป็นเรือนแฝดติดต่อกันหลายหลัง มีนอกชานระเบียงเชื่อมติดต่อกันตลอด คนในคฤหาสน์กรูกันมาต้อนรับท่านผู้หญิงด้วยความยินดี ทำให้ท่านแปลกใจอย่างยิ่ง เพราะหลายคนเป็นเพื่อนทหารกับท่านเจ้าคุณ ในจำนวนนั้นมีคุณหลวงแพทย์ดุลยพิสิษฐ์ นายแพทย์ทหารประจำตัวของท่านเจ้าคุณด้วยและทุกคนได้เสียชีวิตไปหมดแล้ว

การพิมพ์หนังสือธรรมะแจก เป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ อานิสงส์สูง บารมีมาก เพราะเป็นการให้ปัญญา ให้แสงสว่าง ให้ความพ้นทุกข์ ให้ความสงบ ความสุขอันแท้จริงแก่คนทั้งหลาย ให้สุขกาย สุขใจกันถ้วนทั่ว ด้วยพลังแห่งการสวดมนต์ ภาวนา วิปัสนา สมาธิ คือบุญใหญ่ อานิสงส์สูง ง่ายงามสำหรับทุกคน

การสร้างหนังสือสวดมนต์แจกเป็นมหาทาน
จึงเป็นการส่งบุญ มอบแสงสว่าง มหาสติ มหาปัญญา ให้แก่คนทั้งหลาย
ดั่งพุทธพจน์กล่าวไว้ว่า…
“ผู้ใดให้ธรรมทาน ผู้นั้นชื่อว่าให้นิพพานแก่คนทั้งหลาย”