สวดมนตร์ชนะโรคได้จริงหรือ

โดย…..นางวนิดา   พิมพ์นพพันธ์โชติ

ดิฉัน นางวนิดา  พิมพ์นพพันธ์โชติ  อายุ  ๔๗  ปี  เป็นคนนครสวรรค์โดยกำเนิด ต่อมาได้ย้ายมาอยู่จังหวัดแพร่  เมื่อปี  ๒๕๒๑  มาค้าขายหลายอย่าง  และต่อมาก็มาขายเฟอร์นิเจอร์หวาย  สามีดิฉันเป็นคนหล่มสัก  จังหวัดเพชรบูรณ์  ดิฉันมีลูกสาวสามคนเป็นเด็กดีทุกคนเลย

ลูกสาวดิฉันคนโตเรียนจบมหาวิทยาลัยเชียงใหม่  คณะบริหารธุรกิจ  คนที่สองเรียนอยู่มหาวิทยาลัยกรุงเทพฯ  คณะศิลปกรรมศาสตร์  และคนที่สาม  เรียนอยู่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  คณะบัญชี  ดิฉันภูมิใจมากที่มีลูกดีดีทุกคน  และสามีก็เป็นคนดี  รักครอบครัว

ดิฉันเป็นคนขี้โรค  เดี๋ยวเป็นโน้นเป็นนี่ตั้งแต่เด็กจนโตมาจนถึงปัจจุบันนี้  ดิฉันผ่าตัดมาหลายครั้ง  ครั้งแรกผ่าตัดเนื้องอกที่คอ  ผ่าตัดมดลูก  แขนหลุดผ่าตัดซีดที่นม  ล้วนแล้วต้องวางยาสลบทุกครั้ง  จนเบลอ  ความจำไม่ค่อยดีเลย  เพราะฤทธิ์ยาสลบโดยวางมา  ๕-๖  ครั้งแล้ว  จนดิฉันเบื่อโรงพยาบาล ไม่อยากที่จะเข้าอีกแล้ว

เมื่อปลายเดือนเมษายน  ครอบครัวของเราได้เดินทางเข้ากรุงเทพ  สามีได้นำรถไปทำกุญแจกันขโมยที่ลาดพร้าว  ซอย ๖๒  เมื่อทำเสร็จแล้วทางร้านได้แจกหนังสือเป็นหนังสือสวดมนตร์ของหลวงพ่อมาอ่านหนึ่งเล่ม  สามีเห็นปกหนังสือจำรูปหลวงพ่อจรัญได้  จึงขอเพิ่มอีกสองเล่ม  เพื่อมาแจกกันอ่านและสวดมนตร์ตามในหนังสือ  หลังจากเสร็จธุระแล้วก็เดินทางกลับจังหวัดแพร่ ผ่านอำเภอพรหมบุรี  เห็นป้ายบอกว่าวัดอัมพวัน  จึงนึกถึงหลวงพ่อเลี้ยวซ้ายเข้าวัดทันที  ถามพระในวัดว่าหลวงพ่ออยู่ไหม  พระท่านตอบว่าหลวงพ่ออยู่ที่ศาลา  ขณะนั้นมีญาติโยมหลายคณะกำลังรับพรจากหลวงพ่อ  ดิฉันพร้อมสามีเข้าไปกราบ  รอจนถึงคิวของเราจึงกราบหลวงพ่อ  พร้อมบอกหลวงพ่อเกี่ยวกับโรคประจำตัว

ตั้งแต่นั้นมาดิฉันตั้งใจสวดมนตร์ตลอด  ปัจจุบันก็ยังสวดอยู่ทุกคืนๆ  สวดจนหมดเล่มรู้สึกว่าอาการที่เป็นอยู่เกี่ยวกับโรคประจำตัวรู้สึกค่อยๆ หายไป  น่าแปลกประหลาด  และแปลกใจมาก  เป็นเพราะบุญของดิฉันที่ได้มาเจอหลวงพ่อจรัญท่านนี้  หลวงพ่อท่านเป็นผู้ประเสริฐ  ดิฉันสำนึกในคำพูดคำสั่งสอนของหลวงพ่อ ไปแจกให้แก่เพื่อนบ้านและเล่าอาการของดิฉันให้เพื่อบ้านฟัง  ดิฉันสำนึกในพระคุณของหลวงพ่อที่ดลบันดาลให้ดิฉันหายจากโรคนี้  ดิฉันดีใจมาก  ดิฉันเห็นใครกลุ้มใจและมีปัญหา  ดิฉันจะนำหนังสือสวดมนตร์ของหลวงพ่อมอบให้และมั่นสวดมนตร์  ถ้ามีโอกาสให้ไปนมัสการหลวงพ่อที่วัดอัมพวัน  อำเภอพรหมบุรี  จังหวัดสิงห์บุรี  ด้วย

ดิฉันจะไม่ลืมพระเดชพระคุณของหลวงพ่อ  พระผู้ซึ่งเปี่ยมไปด้วยเมตตาธรรมที่ทำให้ครอบครัวของดิฉันมีความสุข  ดิฉันจะไม่ลืมพระคุณท่านเลย

การสร้างหนังสือสวดมนต์แจกเป็นมหาทาน
จึงเป็นการส่งบุญ มอบแสงสว่าง มหาสติ มหาปัญญา ให้แก่คนทั้งหลาย
ดั่งพุทธพจน์กล่าวไว้ว่า…
“ผู้ใดให้ธรรมทาน ผู้นั้นชื่อว่าให้นิพพานแก่คนทั้งหลาย”